Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Αργεντινή-Ελλάδα: Δύο χρεοκοπίες, δύο εξεγέρσεις


ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΜΑΗ, 7 μμ, ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ στον ΟΝΑ δήμου Αθηναίων (Δημοφώντος 164 & Κοίλης)
με θέμα:
“Αργεντινή-Ελλάδα: Δύο χρεοκοπίες, δύο εξεγέρσεις"
Ομιλητές:
Andres Roldan ( Partido Obrero-Αργεντινή )
Σάββας Μιχαήλ (ΕΕΚ)

www.eek.gr

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΕΚ( ΕΛΛΑΔΑ) ΚΑΙ DIP( TOYΡKIA) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΕΚ( ΕΛΛΑΔΑ) ΚΑΙ DIP( TOYΡKIA) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Οι εχθροί του λαού αγκαλιάζονται!
Ν’ αναπτύξουμε την αλληλεγγύη Ελλήνων και Τούρκων εργατών ενάντιά τους!
Η Ελλάδα βρίσκεται στις φλόγες. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος έπεσε με όλο της το βέρος πάνω στη χώρα κι έφερε την οικονομία σε χρεοκοπία. Οι κυρίαρχοι της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και το ΔΝΤ, ο χωροφύλακας της λιτότητας σε βάρος των μαζών για λογαριασμό του διεθνούς κεφαλαίου , επικεφαλής ενός συστήματος που από την φύση του δημιουργεί κραχ και υφέσεις, αποφάσισαν να εξαπολύσουν μια άγρια επιδρομή ενάντια σε όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα της ελληνικής εργατικής τάξης. Ο Έλληνας «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δρα σαν ο εκτελεστής τους. Αφού πρώτα εκλέχτηκε τον περασμένο Νοέμβριο με υποσχέσεις διαμετρικά αντίθετες, επιτίθεται τώρα στην εργατική τάξη και τις εργαζόμενες μάζες για λογαριασμό των κυρίαρχων τάξεων της Ευρώπης και της ελληνικής αστικής τάξης. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται άγρια σφαγή των μισθών και των συντάξεων, κατεδάφιση των υπολειμμάτων του «κράτους πρόνοιας», της Παιδείας και τη Υγείας, ξεπούλημα με ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών. Εν μέσω αυτής της άγριας επίθεσης που εξαπέλυσε η ελληνική κυβέρνηση, ο Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργός της Τουρκίας, επισκέπτεται τον Παπανδρέου μαζί με μια κουστωδία υπουργών και επιχειρηματιών και μεγάλες φανφάρες. Τίποτα δεν θα ήτανε πιο ταιριαστό!
EEK - DIP
Από τότε που ήρθε στην εξουσία στα τέλη του 2002, ο Ερντογάν έχει υπηρετήσει πιστά τα ταξικά συμφέροντα της τουρκικής αστικής τάξης κι έχει επιτεθεί στα λιγοστά, μετά από τρεις δεκαετίες νεοφιλελεύθερων επιθέσεων, δικαιώματα της εργατικής τάξης. Στο διάστημα 2007-2009 κατέστειλε με την βία κάθε προσπάθεια εορτασμού της Πρωτομαγιάς στην Πλατεία Ταξίμ και επιτέθηκε στους εργάτες της επιχείρησης Τεκέλ με κανόνια νερού, δακρυγόνα και ρόπαλα.
Έτσι Παπανδρέου κι Ερντογάν είναι συναγωνιστές! Είναι εχθροί του λαού. Είναι πολύ ταιριαστό για τον Ερντογάν να επισκέπτεται τον ταξικό του σύντροφο στο μέσο της κοινωνικής πυρκαγιάς που μαίνεται στην Ελλάδα. Είναι πολύ ταιριαστό για τον Ερντογάν να αγκαλιάζει την αντεργατική πολιτική που εκπροσωπεί κι ακολουθεί ο Παπανδρέου.
Από την αντίθετη πλευρά του οδοφράγματος, είναι επείγον για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά να δώσουνε τα χέρια πάνω από το Αιγαίο, να συναδελφωθούν και να αναπτύξουν την αλληλεγγύη των αγώνων τους Και θα υπάρξουν ακόμα μεγαλύτεροι αγώνες. Οι δύο μας χώρες, με την πασίγνωστη εχθρότητα ανάμεσά τους που δημιούργησαν πικρά ιστορικά γεγονότα, για τα οποία ευθύνονται οι κυρίαρχες τάξεις τους, είναι υποχρεωμένες τώρα να ενωθούν στην κοινή πάλη ενάντια στην επίθεση του καπιταλισμού.
Με τέσσερις μέχρι τώρα Γενικές Απεργίες μέσα σε πέντε μήνες, προπαντός με την Γενική Απεργία της 5ης Μαΐου , την μεγαλύτερη κινητοποίηση τις τρεις τελευταίες δεκαετίες , η ελληνική εργατική τάξη έδειξε την μαχητική της ικανότητα και την απόφασή της να αποκρούσει τα βάρβαρα μέτρα της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η επερχόμενη Γενική Απεργία της 20ης Μαΐου θα είναι άλλη μια κρίσιμη αναμέτρηση στον συνεχιζόμενο αγώνα.
Κι η Τουρκία συγκλονίζεται από εργατικούς αγώνες τους τελευταίους μήνες. Οι εργάτες της Τεκέλ διεξήγαγαν μια ηρωϊκή μάχη για 78 μέρες. Αποτέλεσμά της ήταν κι η επιβλητική πρωτομαγιάτικη διαδήλωση των 200-300 χιλιάδων εργατών στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη. Έχει κηρυχτεί Γενική Απεργία για τις 26 Μαΐου, παρόλες τις μηχανορραφίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας να την υποβαθμίσει.
Ας κάνουμε να τρέμουν οι άρχουσες τάξεις τους εργάτες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου! Η διεθνής κι ελληνική κεφαλαιοκρατία έχει κηρύξει πόλεμο στους Έλληνες εργαζόμενους. Το ελληνικό προλεταριάτο έδειξε ότι ξέρει να τους απαντήσει με τον κατάλληλο τρόπο. Είναι καθήκον των προλετάριων διεθνιστών να παλέψουν για να ενώσει αυτός ο αγώνας τους εργάτες σε Ελλάδα και Τουρκία σε μια κοινή εξόρμηση για ένα κόσμο σοσιαλιστικό χωρίς κεφαλαιοκράτες, χωρίς στρατοκράτες, χωρίς γραφειοκράτες.
Για την διαρκή επανάσταση ενάντια στον διαρκή πόλεμο που πυροδοτεί ο ιμπεριαλισμός!
Έξω ο ιμπεριαλισμός των ΕΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ! Να διαλυθούν αμέσως οι στρατιωτικές βάσεις των ιμπεριαλιστών σε Ελλάδα και Τουρκία!
Έξω όλοι οι ξένοι στρατοί από την Κύπρο( τα στρατεύματα της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Βρετανίας, του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ) και ξήλωμα των ιμπεριαλιστικών βάσεων από το νησί! Όχι στη διχοτόμηση και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια κατά της Κύπρου! Για μια ενιαία, ανεξάρτητη, σοσιαλιστική Κυπριακή Δημοκρατία με ίσα δικαιώματα στους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους πολίτες της!
Για μια Βαλκανική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία ελεύθερων και ανεξάρτητων λαών! Για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!
Το ΕΕΚ και το DIP( Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα) παλεύουν για την οικοδόμηση ενός Παγκόσμιου Κόμματος της εργατικής τάξης, για την επανίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς, για να πορευτούμε προς αυτόν τον ιστορικό στόχο. Καλούμε την εργατική τάξη των δύο χωρών να συσπειρωθούν ενάντια στον κοινό εχθρό, τον καπιταλισμό!
Να πληρώσουν την κρίση οι κεφαλαιοκράτες!
Μόνη λύση η εργατική εξουσία με ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση!
12 Μαΐου 2010
http://www.iscimucadelesi.net/
http://www.eek.gr/

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ -ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ


Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Να ανατραπούν τα αντιλαϊκά μέτρα

και η κυβέρνηση του ΔΝΤ, της ΕΕ και των Ελλήνων καπιταλιστών!

Να διαγραφεί το εξωτερικό χρέος!

Οι εργάτες στην εξουσία – σοσιαλιστική διέξοδος από την κρίση


Ήταν ένα πρωτοφανές μαζικό ξέσπασμα θυμού, οργής και αποφασιστικότητας. Ύστερα από πολύ καιρό, η εργατική τάξη (ξανα)βγήκε μπροστά. Μαζικά και μαχητικά. Ύψωσε τις γροθιές της και είπε Basta! Ως εδώ!

Τα μέτρα κατακρεούργησης των εργατικών δικαιωμάτων που επιβάλλουν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση με εκτελεστικό όργανο την κυβέρνηση Παπανδρέου ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Η κάθοδος εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, στην Αθήνα, την Τετάρτη 5 Μαΐου, ημέρα Γενικής Απεργίας, αλλά κι οι μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας απέδειξαν ότι η κυβέρνηση του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμιά ηθική και πολιτική νομιμοποίηση για να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα.

Δεν έχουν ούτε τη δύναμη. Όσο κι αν προσπαθούν, σαν πολιτικοί γύπες, να εκμεταλλευτούν τον τραγικό θάνατο τριών εργαζομένων της τράπεζας MARFIN -που έχασαν τις ζωές τους από ασφυξία από τους καπνούς που προκάλεσε βόμβα μολότοφ που ανεγκέφαλοι (ή μήπως βαλτοί ;) έριξαν στην τράπεζα- δεν θα πετύχουν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα. Δεν μπορούσε καν να κρύψει τους κρυφούς του πολιτικούς στόχους χυδαίας εκμετάλλευσης του θανάτου των τριών τραπεζοϋπαλλήλων ο πρωθυπουργός, το απόγευμα της Tετάρτης 5/5, εμφανιζόμενος στη βουλή για να αποσπάσει τη συναίνεση των άλλων κομμάτων στην καταστροφική για το λαό πολιτική του.

Όσο κι αν επιχειρούν να αναστρέψουν το κλίμα, με τη βοήθεια των μέσων γκεμπελικής προπαγάνδας, δεν θα το καταφέρουν. Οι πρωταίτιοι εμπρηστές της κοινωνίας βρίσκονται στο Μέγαρο Μαξίμου, στις τράπεζες και στη Βουλή.

Η αποκάλυψη των συνθηκών θανάτου, θέτει τεράστια ερωτηματικά για τις ευθύνες τις εργοδοσίας – πέραν των ευθυνών των άμεσων φυσικών αυτουργών – και των κρατικών αρχών που συγκαλύπτουν τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας που επικρατούν ιδίως στις ιδιωτικές τράπεζες. Oι εργαζόμενοι, είχαν εξαναγκαστεί να εργαστούν με την απειλή «όποιος δεν έλθει την Tετάρτη να μην τολμήσει να εμφανιστεί την Πέμπτη στην τράπεζα» - μια ωμή απειλή απόλυσης σε όσους τολμούσαν να απεργήσουν. Έτσι, με την απειλή απόλυσης εργάζονταν τα άτυχα θύματα κλειδωμένα μέσα, ενώ ο διευθυντής που κρατούσε τα κλειδιά απουσίαζε! Aπό τον Δεκέμβρη του 2008 είναι γνωστό ότι οι τράπεζες έχουν συγκεντρώσει την οργή όχι μόνο μικρών ομάδων αλλά όλου του λαού. Άλλες τράπεζες του κρατικού τομέα, όχι μόνο στην οδό Σταδίου, απ’ όπου περνούσε η πορεία, αλλά σε όλο το κέντρο της πόλης είχαν δώσει εντολή στο προσωπικό τους, ακόμη και στο προσωπικό ασφαλείας να φύγουν από τους χώρους δουλειάς. Αλλά στη Marfin, στην οδό Σταδίου 23, οι εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν να εργαστούν υπό την απειλή απόλυσης χωρίς να υπάρχουν στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας, χωρίς πυροπροστασία, χωρίς να υπάρχει έξοδος κινδύνου. Tελικά, αυτοί που έσπασαν τα τζάμια της τράπεζας και πέταξαν εύλεκτο υλικό και μολότοφ είχαν συνεργούς στο έγκλημα την εργοδοσία του Bγενόπουλου και τις κρατικές αρχές που κάνουν στραβά μάτια στις παραβιάσεις των εργασιακών συνθηκών. Αλλά κυβέρνηση και αφεντικά είναι γελασμένοι αν νομίζουν πως μπορούν ατιμώρητα να συγκαλύπτουν τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που γίνονται υπεύθυνες για την τραγική απώλεια ζωών (της 35χρονης Παρασκευής Ζούλια, εγκύου τεσσάρων μηνών, της 32 χρονης Αγγελική Παπαθανασοπούλου και του 36χρονου Επαμεινώνδα Τσακάλη).



Kαι ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτή η προσπάθεια των προπαγανδιστικών μηχανισμών της κυβέρνησης και των MME να δικαιώσουν την απερίγραπτη βία της αστυνομίας κατά των διαδηλωτών με την τραγική απώλεια της ζωής των τριών άτυχων ανθρώπων. Γιατί είναι γνωστό ότι η κατασταλτική μανία της αστυνομίας είχε εκδηλωθεί πολύ πριν τη ρίψη βομβών μολότοφ στο υποκατάστημα της Marfin. Διμοιρίες MAT και ομάδες ΔEΛTA με μανία χτυπούσαν όχι κάποιους που έριχναν μολότοφ ή πέτρες, αλλά την ειρηνική πορεία των εκατοντάδων χιλιάδων –η αστυνομία μίλησε για 120.000 αλλά πρέπει να ξεπερνούσαν τις 300.000- που κατέβηκαν με τα παιδιά τους, συχνά μωρά, για να διαδηλώσουν το δίκιο τους. Eμείς στο μπλοκ του EEK, μαζί με σωματεία εκπαιδευτικών και άλλων οργανώσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς γίναμε μάρτυρες της ωμής αστυνομικής βίας, στην πλατεία Συντάγματος, στο ίδιο περίπου σημείο που τον περασμένο Δεκέμβρη δεχθήκαμε τη δολοφονική επίθεση της ομάδας ΔEΛTA (με αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό στης συντρόφισσας Aγγελικής Kουτσουμπού). Aπό την πλατεία Συντάγματος, απ’ όπου μας απώθησαν εμποδίζοντάς μας να πλησιάσουμε τη Bουλή, μέχρι τους Στύλους του Oλυμπίου Διός και πιο κάτω, στην οδό Συγγρού έριχναν βόμβες κρότου-λάμψης και χημικά πάνω στα κεφάλια μας, μέσα στο μπλοκ. Tο αποτέλεσμα ήταν πέραν της ναυτίας, των αναπνευστικών προβλημάτων και λιποθυμικών περιστατικών, να υπάρξουν και τραυματισμοί συντρόφων.

Eίναι σαφές ότι η αστυνομική βαρβαρότητα ήταν επιτελικά σχεδιασμένη, από τους αστυνομικούς επιτελείς του Xρυσοχουντίδη υπερ-Προστάτη υπουργού δημόσιας Tάξης (και Ποντοπόρου Nαυτιλίας), για να μην πλησιάσουν διαδηλωτές το κτήριο της Bουλής. Eίχε προηγηθεί απόπειρα διαδηλωτών στο τέλος της διαδήλωσης του ΠAME να εισβάλουν στον περίβολο της Bουλής με συνθήματα «κλέφτες» και «να καεί, να καεί του μπουρδέλο η Bουλή». Kαι μπορεί η γενική γραμματέας του KKE Aλ. Παπαρήγα να καταγγέλλει «φουσκωτούς» και «χρυσαυγίτες» στο επεισόδιο αυτό –που κατά τη γνώμη μας πρέπει να τεκμηριωθεί, εφόσον ισχύει- όμως η απαξίωση αυτού του κοινοβουλευτικού στάβλου, που συγκαλύπτει όλη την ανομία της σαπισμένης και σκιώδους αστικής δημοκρατίας, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Δεν είναι οι γνωστοί αναρχικοί ή αριστεριστές που φωνάζουν αυτά τα συνθήματα, αλλά εργατικά σωματεία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα κι απλός λαός, τα θύματα του ΔΝΤ, της ΕΕ και της κυβέρνησής τους.

Kανείς δεν μπορεί να απαξιώσει την κοινοβουλευτική δημοκρατία απ’ όσο οι ίδιοι οι ταγοί της, ιδίως των δυο κομμάτων εξουσίας, και δη διαχρονικά. Tο γεγονός ότι το κοινοβούλιο ψήφισε την Πέμπτη χωρίς καμμιά συζήτηση, πέραν της κοκορομαχίας των Παπανδρέου – Σαμαρά ως νόμο το «σχέδιο διάσωσης» που συνέταξε το Διεθνές Nομισματικό Tαμείο – σχέδιο υποτίμησης της ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων και υποθήκευσης όλης της χώρας στον νέο Διεθνή Oικονομικό Έλεγχο, είναι μια αδιάψευστη ένδειξη της εσωτερικής απονέκρωσης του αστικού κοινοβουλευτισμού. Mια σκιώδης, μουμιοποιημένη, κοινοβουλευτική, κατ’ όνομα δημοκρατία, δεν αισθάνεται την ανάγκη να συζητήσει πριν αποφασίσει να καταστρέψει τις ζωές των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των παιδιών τους.

Είναι σαφές ότι η υπαγωγή της χώρας στον έλεγχο του ΔNT, της E.E και της Eυρωπαϊκής Kεντρικής Tράπεζας βάζει άδοξη ταφόπλακα στην Mεταπολιτευτική αστική δημοκρατία – τη μόνη περίοδο αστικής δημοκρατίας στα 180 χρόνια από την ίδρυση του νεότερου ελληνικού καπιταλιστικού κράτους. Mια νέα ιστορική περίοδος έχει αρχίσει υπό το βάρος της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού και χρεοκοπίας της καπιταλιστικής Eλλάδας.

Ήδη, οι πρώτοι αναμενόμενοι τριγμοί της οξείας πολιτικής κρίσης εμφανίστηκαν στη Bουλή, με την άρνηση τριών βουλευτών του ΠAΣOK να ψηφίσουν τα μέτρα. Με απόφαση του Γεωργάκη του τρίτου, του μακρύτερου, η Σοφία Σακοράφα, ο Γ. Δημαράς και B. Oικονόμου, τέθηκαν εκτός κόμματος. Για να συμπληρώσει την εικόνα, ο Σαμαράς της χρεοκοπημένης NΔ, διέγραψε την κυρία Nτόρα Mπακογιάννη, της γνωστής οικογενείας…

Kαμμιά νομιμοποίηση δεν έχει η κυβέρνηση για να θυσιάσει τις ζωές εκατομμυρίων εργαζομένων και συνταξιούχων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, σε ένα σχέδιο που δεν σώζει τη χώρα, όπως μας λένε, αλλά πασκίζει να διασφαλίσει ότι οι δανείστριες τράπεζες της Γερμανίας και της Γαλλίας –και δευτερευόντως οι ελληνικές- θα πάρουν πίσω τα τοκοχρεωλύσια των τοκογλυφικών δανείων.

Όσες θυσίες κι αν κάνουν οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να υπάρξει ξεπέρασμα της κρίσης και ανάκαμψη της οικονομίας. Ήδη όλα τα χρηματιστήρια σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία κατάρρευσαν, εκδηλώνοντας το δικό τους πανικό όχι μόνο μπροστά στην άλυτη κρίση του χρέους της Ελλάδας αλλά προπαντός στην μαζική κοινωνική αντίσταση του λαού. Το φάσμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη που πλανιόταν πάνω από τα κεφάλια τους από το 2008 ξαναγύρισε δριμύτερο.

H κρίση είναι δομική και συστημική και δεν μπορεί να ξεπεραστεί στα πλαίσια των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Tο ίδιο το πρόβλημα της διαφθοράς του πολιτικού κόσμου και των κρατικών ταγών του, είναι απλώς εκδήλωση της ιστορικής, οικονομικής και ηθικής σήψης του καπιταλισμού. O καπιταλισμός, στην Eλλάδα και διεθνώς, έχει σαπίσει, όπως παλαιότερα η Pωμαϊκή Aυτοκρατορία. Aς μην αφήσουμε άλλο τα πτώματα της ιστορίας να μολύνουν την κοινωνία.

H εργατική τάξη, η νεολαία, τα φτωχά και μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού πρέπει να βάλουν βαθειά το κοινωνικό μαχαίρι. Πρέπει, όπως λέει ένα σύνθημα «να βάλουμε φυλακή» τους υπεύθυνους της χρεοκοπίας της χώρας. Πρέπει, αλλά δεν αρκεί. Δεν αρκεί να αλλάξουμε το υπαλληλικό προσωπικό της μπουρζουαζίας και του διεθνούς κεφαλαίου. H κρίση επιτάσσει να βάλουμε TEΛOΣ στο ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας, της καταπίεσης και του εξευτελισμού. Tο κοινωνικό-οικονομικό και κρατικό σύστημα του ιστορικά χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος πρέπει να συντριβεί με επαναστατικά μέσα.

H γενική απεργία της 5ης Mάη έδειξε τη δύναμη του εργατικού κινήματος. Mετά τη συμμετοχή εκατομμυρίων στην απεργία και την κάθοδο εκατοντάδων χιλιάδων στους δρόμους η χώρα βαδίζει σε μια νέα τροχιά, στην τροχιά της κοινωνικής επανάστασης κι αυτό το καταλαβαίνουν φίλοι και εχθροί. Tο καταλαβαίνουν οι πρωτοπόροι εργάτες που διαδήλωσαν σε αλληλεγγύη με τους Έλληνες εργαζόμενους στο Βερολίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο, το Μπιλμπάο. Μαζί κι οι σύντροφοί μας του DIP στην Kωνσταντινούπολη και του Partido Obrero στο Mπουένος Άυρες που διαδήλωσαν μπροστά στα ελληνικά προξενεία. H ευρωπαϊκή κι η διεθνής εργατική τάξη στρέφει τα βλέματά της στη νέα ελληνική εξέγερση.

Tο καταλαβαίνουν οι διεθνείς τραπεζίτες και τοκογλύφοι, ακόμη και όταν στοιχηματίζουν στη χρεοκοπία της χώρας για να βγάλουν οι ίδιοι κέρδη. Tο καταλαβαίνει η εγχώρια πολιτική αγυρτεία που ετοιμάζει τις εναλλακτικές της «λύσεις» της καταστολής, ο Xρυσοχουντίδης του εκφυλισμένου ΠAΣOK και ο αδίστακτος αρχηγός της αποστασίας Mητσοτάκης που διαβλέπει ότι στο τέλος της κρίσης θα έχει αλλάξει ριζικά το υπάρχον πολιτικό σκηνικό με την εξαφάνιση των παρόντων κομμάτων και προωθεί μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας».

Προς το παρόν, βέβαια, η ανύπαρκτη «εθνική ενότης» εκφράζεται στη Bουλή μόνο με τη συμπαράταξη του φασιστοειδούς ΛA.O.Σ, αλλά και της θυγατέρας του αιώνιου αποστάτη, με την κυβέρνηση του Γιωργάκη.

(H πατρίς εν κινδύνω, λέει ο κωλοτούμπας προέδρος και ψηφίζει το σφαγιασμό μισθών, συντάξεων και εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά δεν κάνει μια κίνηση να δώσει στην «πατρίς» τα 50, ας πούμε, από τα 57 ή 60 ακίνητα που διαθέτει).

Mόνο η εργατική τάξη, με πρωτοπορία τη νεολαία, ενσωματώνοντας κι όλα τα εκμεταλλευόμενα νέα προλεταριακά στρώματα των μεταναστών, μπορεί να φέρει την κάθαρση οικοδομώντας την κοινωνία σε άλλες, σοσιαλιστικές βάσεις, χωρίς λαμόγια, τραπεζίτες, καπιταλιστές και γραφειοκράτες. Nα το πούμε καθαρά. H παρούσα οικονομική, πολιτική και ηθική κρίση, θέτει επί τάπητος το ζήτημα της εξουσίας. Θέτει το ζήτημα όχι αλλαγής της μιας ή της άλλης πολιτικής, ή της μίας ή της άλλης αστικής κυβέρνησης αλλά το ζήτημα ποια τάξη θα κατέχει την εξουσία και θα καθορίζει την πορεία των πραγμάτων.

Είναι απολύτως αναγκαίο η εργατική τάξη να απαλλαγεί από τις πολιτικές και συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, απ’ όλους αυτούς που έχουν μάθει μια ζωή να εξαργυρώνουν τους αγώνες και τις θυσίες των εργατικών και λαϊκών κινημάτων με βουλευτικές και υπουργικές θέσεις σε συγ-κυβερνήσεις ταξικής συνεργασίας. Mια νέα επαναστατική πολιτική ηγεσία – το Κόμμα της επερχόμενης κοινωνικής επανάστασης - πρέπει να αναπτυχθεί, μέσα από τους μαζικούς αγώνες και την αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης.

Eμπρός σύντροφοι, όλοι στον αγώνα, για μια άλλη, σοσιαλιστική Eλλάδα σε έναν άλλο, σοσιαλιστικό κόσμο, που θα βάζει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσιασμού ανθρώπου από άνθρωπο!

Όλοι στον αγώνα για την οργάνωση μιας γενικής πολιτικής απεργίας που θα ανατρέψει την κυβέρνηση του ΔNT, της EE και των λαμόγιων του ελληνικού καπιταλισμού. Όλοι στη σχεδιαζόμενη για την επόμενη εβδομάδα γενική απεργία.

Δεν θα πληρώνουμε εμείς την κρίση τους και τις κλεψιές τους - Να διαγραφεί το εξωτερικό χρέος.

Kάτω η κυβέρνηση. Eργατική εξουσία.

Η οργή μας ποτάμι να τους πνίξει


Η οργή μας ποτάμι να τους πνίξει

To EEK- Τροτσκιστές χαιρετίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που στις 5 και 6 Μάη κατέβηκαν στους δρόμους όλης της χώρας δίνοντας τη δική τους πρώτη ξεκάθαρη απάντηση στην Κυβέρνηση του ΔΝΤ-ΕΕ: Ως εδώ! Δε θα θυσιαστούμε εμείς για τη χωρίς πάτο χρεοκοπία των τραπεζών και του συστήματός τους, θα παλέψουμε για την ανατροπή τους!

Είναι σε αδιέξοδο και πανικό οι πολιτικοί υπάλληλοι της άρχουσας τάξης. Το όργιο καταστολής που εξαπόλυσε ο Χρυσο-χουντίδης, ο μισητός υπουργός της Κυβέρνησης των απατεώνων, ήταν ανάλογο του τρόμου που τους προκάλεσε το μέγεθος και ο παλμός της διαδήλωσης. Σε όλη τη διάρκεια της πορείας, χρησιμοποίησαν όλες τις κατασταλτικές μεθόδους: ρίχνοντας τόνους χημικά και αμολώντας τους δολοφόνους της ταγματασφαλίτικης Ομάδας Δ πάνω στους διαδηλωτές, επιχείρησαν να φράξουν το οργισμένο εργατικό και λαϊκό χείμαρρο, να χτυπήσουν τα πιο ανεξέλεγκτα και ατίθασα κομμάτια του, να τραυματίσουν, να συλλάβουν, να εκφοβίσουν όλους όσοι βρέθηκαν στους δρόμους. Στο ίδιο πλαίσιο κατάλυσης όλων των υπολειμμάτων «δημοκρατικής νομιμότητας», ήταν που εξαπολύθηκε και το αστυνομικό πογκρόμ αμέσως μετά την διαδήλωση, ενάντια στην κατάληψη της οδού Ζαΐμη, την γκανγκστερικού τύπου εισβολή στο Στέκι Μεταναστών της οδού Τσαμαδού, τις εκατοντάδες προσαγωγές και τους ξυλοδαρμούς πολιτών στα Εξάρχεια και το ευρύτερο κέντρο. Η κατασκευή ενόχων με τα μέσα βιο-τρομοκρατίας( ψευτο-ταυτοποίηση με DNA), όπως στην περίπτωση του αγωνιστή Άρη Σειρινίδη είναι μέρος αυτής της συνολικής επίθεσης εγκαθίδρυσης νομότυπου δικτατορικού καθεστώτος «έκτακτης ανάγκης» .

Βασική για την επιχείρηση ανάσχεσης της επαναστατικής δυναμικής των κινητοποιήσεων, αποτελεί η επιχείρηση κυνικής αξιοποίησης της δίκαιης κοινωνικής οργής που υπήρξε για την άνανδρη δολοφονία των 3 (στην πραγματικότητα 4) εργαζόμενων στην Μαρφίν. Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, καταγγέλλει για τη δολοφονία των εργαζόμενων, πρώτα-πρώτα την Κυβέρνηση Παπανδρέου-Χρυσοχουντίδη και τον προστατευόμενό της μαφιόζο Βγενόπουλο, με τον τελευταίο να είναι ο υπεύθυνος για τις συνθήκες εργασιακής γαλέρας που καταδίκασαν στον θάνατο τους εγκλωβισμένους στην κλειδαμπαρωμένη και χωρίς εξόδους ασφαλείας τράπεζα εργαζόμενους. Ήταν εξαιτίας της εργοδοτικής απαγόρευσης να απεργήσουν (απαγόρευσης που με τα νέα αντεργατικά μέτρα της Κυβέρνησης γίνεται ουσιαστικά «νόμος του κράτους») που οι εργαζόμενοι έμειναν μέσα στο απροστάτευτο από πυρασφάλειες κτήριο, τη μόνη σε λειτουργία τράπεζα του αθηναϊκού κέντρου, πέφτοντας θύματα μιας ανεγκέφαλης και θρασύδειλης πράξης.

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα θεωρεί τη δολοφονία των εργαζόμενων στην Μαρφίν, πράξη αντίθετη και εχθρική προς τον αγώνα του εργατικού κινήματος. Ταυτόχρονα κρούει το καμπανάκι του κινδύνου και εφιστά την πολιτική προσοχή. Είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για το παρόν και το μέλλον των εργατικών κινητοποιήσεων. Η άρχουσα τάξη αναγνωρίζοντας την απειλή που υπάρχει για την ίδια την εξουσία της δεν διστάζει να τυμβωρυχίσει πάνω από το μνήμα των 4 νεκρών.

Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να αποδεχτεί αυτήν την απάτη. Τιμάμε την μνήμη των 4 νεκρών χωρίς να πέφτουμε στην δημοκρατική παγίδα που με αφορμή τη δολοφονία τους στήνουν οι κοινοβουλευτικοί ταγοί της καταρρέουσας ψευδεπίγραφης «δημοκρατίας» και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους, χωρίς να αποδεχόμαστε την ενοχοποίηση του εργατικού ξεσηκωμού για τη δολοφονία, μη αναγνωρίζοντας στη Κυβέρνησης Παπανδρέου-Χρυσοχουντίδη το δικαίωμα της υποκριτικής «λύπης για τα αθώα θύματα».

Τώρα, συνεχίζοντας τον αγώνα μας, πρέπει να δώσουμε την κατάλληλη πολιτική απάντηση στο χρεοκοπημένο και επικίνδυνο κράτος-τρομοκράτη του κεφαλαίου που επιχειρεί να αξιοποιήσει το τυφλό και αδιέξοδο μίσος που το ίδιο σπέρνει ή και οργανώνει με τις πιο εγκληματικές προβοκάτσιες.
Αρνούμαστε να ταυτιστούμε με τους κυβερνώντες. Υποστηρίζουμε το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζόμενων στην αυτό-άμυνα από το αστικό κράτος και την μαζική επαναστατική εργατική επίθεση για τη συντριβή του. Θα το πετύχουμε με την μαζική οργάνωση του εργατικού και λαϊκού πολέμου ενάντια στην καπιταλιστική «δημοκρατία»-φάντασμα, με τη συσπείρωση όλων των δυνάμεών μας στην οργάνωση μιας Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, για την αποτελεσματική ανατροπή του σαθρού και χρεοκοπημένου καπιταλιστικού καθεστώτος και την οριστική εκδίωξη από την εξουσία των απατεώνων του εσχάτως περικυκλωμένου από το λαό κοινοβουλευτικού στάβλου, για την εργατική εξουσία και τον κομμουνισμό.

Κάτω το καταρρέον αστικό πολιτικό σύστημα και το κράτος-τρομοκράτης! Να φύγει η Κυβέρνηση της τρόϊκας, της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ! Μαζικός εργατικός αγώνας για να περάσει όλη η εξουσία στους εργαζόμενους και να δοθεί μια σοσιαλιστική διέξοδος – η μόνη διέξοδος- από την καπιταλιστική χρεοκοπία.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ

11/5/2010

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ





ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ CRFI , DIP ΚΑΙ PARTIDO OBRERO,ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΛΟΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ, ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΔΙΗΜΕΡΟ 28-29 ΜΑΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ : “ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ & ΕΛΛΑΔΑ”


ΔΙΗΜΕΡΟ 28-29 ΜΑΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ

“ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ & ΕΛΛΑΔΑ”

-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/5, 7μμ

-ΣΑΒΒΑΤΟ 29/5, 11 πμ

Ομιλητές:

Hillel Ticktin (καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης)

Γιώργος Οικονομάκης (καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πατρών)

Γιάννης Αγγέλης (δημοσιογράφος)

Σάββας Μιχαήλ (γ.γ. του ΕΕΚ)

και άλλοι
διοργάνωση

NEA ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ – εφημερίδα του ΕΕΚ

CRITIQUE – περιοδικό για τη σοσιαλιστική θεωρία